კორეული დამწერლობის ძირითადი მახასიათებლები.

წინა პოსტში მოკლედ ვისაუბრეთ კორეული ანბანის ისტორიის შესახ, თუ როდის ,როგორ და რატომ შეიქმნა ის, რა წინააღმდეგობები შეხვდა მას და როგორ მოაღწია ჩვენამდე. დღეს კი უშუალოდ მის თავისებურებებზე გავამახვილებთ ყურადღებას. 

 კორეულ ანბანში სულ 40 ასო გვაქვს,19 თანხმოვანი და 21 ხმოვანი(თავდაპირველად ამან ძალიან გამაოცა, იმ ენებს შორის რაც კი აქამდე მისწავლია თანხმოვნების რაოდენობა ყოველთვის აჭარბებდა ხმოვნების რაოდენობას.) კორეულში გვაქვს 10 ძირითადი და 11 შერწყმული ხმოვანი(ორი ხმოვნის გაერთიანებით)ყველა მათგანი შექმნილია სამი კომპონენტის კომბინაციით,რომელთაც კოსმოსური წარმოშობა აქვთ. ესენი არიან :

•  წერტილი (.) – წარმოადგენს ცას ,სამოთხეს
•  ჰორიზონტალური ხაზი (—) – დედამიწას
•  ვერტიკალური ხაზი ( | ) – ადამიანს .

აღმოსავლური ფილოსოფიის მიხედვით, ეს არის სამი ძირითადი ელემენტი,რომლებიც ქმნიან კოსმოსს. ისინი გაერთიანდებიან და ქმნიან ხმოვანებს, რომლებსაც, შესაბამისად, ენიჭება ფილოსოფიური მნიშვნელობა. მაგალითისთვის: 

•  ადამიანი ( | ) + სამოთხე (.) = ㅏ ( ხმოვანი - ა) . 
•  სამოთხე (.) + დედამიწა (—) = ㅗ (ხმოვანი-ო) და ა.შ

თანხმოვნები კი იმეორებენ ჩვენი ტუჩებისა და ენის ფორმებს, მათი წარმოთქმისას. ისინი სულ ხუთ ჯგუფად იყოფიან: 

1. თახმოვნები რომლებსაც წარმოვთქვამთ ენის უკანა ნაწილით(სასასთან ახლოს)ㄱ-გ , ㅋ-ქ , ㄲ -კ .
2. რომლებსაც წარმოვთქვამთ ენის წინა ნაწილით (წვეროთი)ㄴ-ნ , ㄷ-დ, ㅌ-თ, ㄸ- ტ, ㄹ- ლ .
3. რომლებსაც წარმოვთქვამთ ტუჩების მეშვეობით ㅁ- მ, ㅂ- ბ , ㅍ- ფ, ㅃ-პ.
4. რომლებსაც წარმოვთქვამთ კბილებს შორის ㅅ-ს, ㅆ-სს , ㅈ-ჯ, ㅉ- ჭ ,ㅊ-ჩ .
5. რომლებსაც წარმოვთქვამთ ყელში ㅎ-ჰ, ㅇ-ნგ . (რა თქმა უნდა ეს ასოები არ წარმოითქმიან ზუსტად ქართულის იდენტურად,თუმცა საკმაოდ მიახლოებული ბგერები არიან ).

ხმოვნებისა და თანხმოვნების გარჩევის შემდეგ აუცილებლად უნდა ვახსენოთ რომ კორეულად წერის დროს არ ვწერთ ასო-ასო, ვწერთ მარცვლებად,თითოეული მარცვალი შედგება მინიმუმ ორი და მაქსიმუმ ოთხი ასოსგან, მკაცრად თანხმოვან-ხმოვან-თანხმოვან-თანხმოვანთა რიგით. 

თუ სიტყვა ფონეტიკურად იწყება ხმოვანით, მას გრაფიკულად წინ უძღვის მუნჯი თანხმოვანი (ㅇ), რადგან ის უნდა იწყებოდეს აუცილებლად თანხმოვანით. უფრო მეტიც, ბოლო ორი თანხმოვანი არ მიჰყვება პირველ ორ ასოს იმავე ხაზის გასწვრივ, არამედ განლაგებულია მათ ქვემოთ და ატარებს სახელს 받침 (ბათჩიმ).

ამის მაგალითი ამ სიტყვაშიც შეგვიძლია დავინახოთ[받침]: ㄷ და ㅁ არიან ბოლო თანხმოვნები იმ ორი მარცვლისა, რომლებსაც ისინი ქმნიან და განლაგებულნი არიან პირველი ორი ასოს (თანხმოვანი + ხმოვანი) ქვემოთ.

 

არც თუ ისე რთულია არა? თუ ჩვენ გადავხედავთ წიგნიერების დონეს,დავინახავთ რომ მან კორეაში 99%-ს გადააჭარბა, ეს მაჩვენებელი კი დაგვანახებს, თუ როგორ უჭერს მხარს ჰანგული(კორეული ანბანი) კორეის საზოგადოებას, გახდეს წიგნიერი.