Baksu 박수

კორეულ სახლს, ჰანოკს(한옥) ,შემოაქვს სამყაროს ბუნებრიობა შიგნით და მასში მაცხოვრებლებს საშუალებას აძლევს მშვიდობიანად ითანაცხოვრონ ბუნების სიმარტივესთან,სილამაზესთან ერთად. ჰანოკი გამოვლინებაა კორეის არქიტექტურული პრაქტიკის და მას დიდი ხნის ისტორია აქვს. როგორც უზარმაზარი 99 ოთახიანი ,კრამიტით გადახურული სახლი ასევე პატარა,სამ ოთახიანი,ჩალით ანდაც მუხის ქერქით გადახურული ტალახის ქოხი ითვლებს ჰანოკად, მიუხედავად სახლის ზომისა თუ სტრუქტურისა .ამას კი განაპირობებს ის,რომ ყველა მათგანი აღჭურვილია ონდოლ-ით(온돌) და მარუ-თი(마루).   ონდოლი (온돌) გახლავთ, უნიკალური ,გათბობის იატაკქვეშა სისტემა ,იგი იყენებს ერთგვარი „დაწოლილი ცეცხლი“ -ს მეთოდს,იგი არ იწვის სახლში, იატაკქვეშ თავსდება ბრტყელი ქვების ფენა ,ამ ფენის ქვეშ კი გარკვეული სიცარიელეა სადაც თბილმა ჰერმა უნდა იმოძრაოს და გახურების დროს სითბო გაავრცელოს სახლის თითოეულ ოთახში .( დაწვრილებით იხილეთ ვიდეოში)  სისტემა თავისი ცხელი კვამლით უზრუნველყოფდა არა მხოლოდ სახლის გათბობას,არამედ ვირთხებისა და მწერების თავიდან მოშორებას ,ასევე ჭიანჭველ

ალბათ ყველას გაქვთ ნანახი სამხრეთ კორეის დროშა და ბევრმა თვქენგანმა შეიძლება მისი მნიშვნელობაც იცოდეთ თუმცა ,რადგანაც მე ძალიან მომწონს და ვაფასებ მის მნიშვნელობას,საჭიროდ ჩავთვალე ერთი პოსტი სწორედ ამ თემისთვის მიმეძღვნა.  სამხრეთ კორეის დროშას ეწონება „თეგუგგი“ (태극기 ), „თეგუგ „ (태극) არის თავად ცენტრში მოთავსებული სიმბოლო,ლურჯ და წითელ ფერებში,ხოლო გი (기 ) ნიშნავს დროშას,ამიტომაც სხვა ქვეყნის დროშების სახელწოდებებიც კორეულ ენაში ბოლოვდება „გი“-ზე (기 ).   პირველ რიგში უნდა ვახსენოთ მისი შექმნის ისტორია. 1870- იან წლებამდე კორეას არ გააჩნდა ეროვნული დროშა ,მისი აუცილებლობის საკითხი დადგა მხოლოდ 1876 წლის იაპონია-კორეის ხელშეკრულების მოლაპარაკებების დაწყებამდე . როდესაც იაპონიის იმპერიის დელეგატმა წარადგინა იაპონიის ეროვნული დროშა, ხოლო ჯოსონის დინასტიას არ ჰქონდა შესაბამისი დროშა ,რომ დაეკიდა. მომდევნო წლებში საგარეო მოლაპარაკებების ესკალაციამ კიდევ უფრო აუცილებელი გახადა ქვეყნის ეროვნული დროშის არსებობა. 1882 წლის 22 აგვისტოს კორეელმა პოლიტიკოსმა პარკ იონგ-ჰიომ ჯოსონის მთავრობას

წინა პოსტში მოკლედ ვისაუბრეთ კორეული ანბანის ისტორიის შესახ, თუ როდის ,როგორ და რატომ შეიქმნა ის, რა წინააღმდეგობები შეხვდა მას და როგორ მოაღწია ჩვენამდე. დღეს კი უშუალოდ მის თავისებურებებზე გავამახვილებთ ყურადღებას.   კორეულ ანბანში სულ 40 ასო გვაქვს,19 თანხმოვანი და 21 ხმოვანი(თავდაპირველად ამან ძალიან გამაოცა, იმ ენებს შორის რაც კი აქამდე მისწავლია თანხმოვნების რაოდენობა ყოველთვის აჭარბებდა ხმოვნების რაოდენობას.) კორეულში გვაქვს 10 ძირითადი და 11 შერწყმული ხმოვანი(ორი ხმოვნის გაერთიანებით)ყველა მათგანი შექმნილია სამი კომპონენტის კომბინაციით,რომელთაც კოსმოსური წარმოშობა აქვთ. ესენი არიან :  წერტილი (.) – წარმოადგენს ცას ,სამოთხეს  ჰორიზონტალური ხაზი (—) – დედამიწას  ვერტიკალური ხაზი ( | ) – ადამიანს . აღმოსავლური ფილოსოფიის მიხედვით, ეს არის სამი ძირითადი ელემენტი,რომლებიც ქმნიან კოსმოსს. ისინი გაერთიანდებიან და ქმნიან ხმოვანებს, რომლებსაც, შესაბამისად, ენიჭება ფილოსოფიური მნიშვნელობა. მაგალითისთვის:   ადამიანი ( | ) + სამოთხე (.) = ㅏ ( ხმოვანი - ა) .   სამოთხე (.) + დე

ჩუსოკი , ასევე ცნობილი როგორც კორეის მადლიერების დღე, არის წლის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი და საზეიმო დღესასწაული.  დასვენების პერიოდი რეალურად გრძელდება სულ სამი დღე - ჩუსოკის წინა და მომდევნო დღის ჩათვლით. ტრადიციულად, კორეელები ბრუნდებიან თავიანთი წინაპრების მშობლიურ ადგილებში ,ოჯახებთან ერთად ამ დღის აღსანიშნავად, რაც იწვევს წლის ერთ-ერთ ყველაზე დიდ საცობს.^^   ჩუსოკი სათავეს იღებს დაახლოებით 2000 წლის წინ,როდესაც აგრარული კულტურა იყო დიდი და მნიშვნელოვანი ნაწილი კორეელების ცხოვრებაში. ჩუსოკი ასევე ცნობილია როგორც ჰანგავი(한가위) , რაც მთვარის კალენდრის მიხედვით აგვისტოს მე-15 დღეს ნიშნავს.  ამ დღეს ცაში სავსე მთვარე გამოჩნდა და ოჯახები შეიკრიბნენ, რათა ერთად გაეტარებინათ დრო და მადლობა გადაეხადათ წინაპრებისთვის ,უხვი მოსავლისთვის. ოჯახის ქალებმა ასევე მოამზადეს საგვარეულო მემორიალური ცერემონია, სახელწოდებით ჩარიე(차례),შეავსეს სუფრა საკვებით, მათ შორის ახლად დაკრეფილი ბრინჯითა და ხილით.   ჩუსოკის კიდევ ერთი ტრადიცია ,თანამედროვე კორეაში, არის საჩუქრების გაცემა. კორეელები საჩუ

  როდესაც ჩემს ირგვლივ მყოფები იგებენ, რომ კორეული ენა ვიცი (გარკვეულ დონეზე^^) პირველ რიგში იმას მეკითხებიან ამდენი იეროგლიფი როგორ ისწავლეო და ხშირად მიწევს იმის ახსნა, რომ კორეელები საერთოდაც არ იყენებენ იეროგლიფებს. მათ  აქვთ საკუთარი ანბანი, რომელიც ვფიქრომ ყველაზე ლოგიკური და   მარტივია დედამიწის ზურგზე, ვეუბნები ხოლმე ,რომ თუ დროც აქვთ, სურვილიც და ამასთან არც დაეზარებათ ერთ დღეში თავისუფლად ისწავლიან.      სამწუხაროა, მაგრამ დღემდე ბევრს ჰგონია ,რომ აღმოსავლეთ აზიის ყველა დამწერლობა ერთმანეთს ჰგავს,შენც თუ ასე ფიქრობ, კარგი იქნება თუ ამ პოსტს ბოლომდე წაიკითხავ და გაუზიარებ მათ ვინც თვლი, რომ არ იცის და კარგი იქნება რომ იცოდეს. 1.ჩინური    2. კორეული   3.იაპონური პირველ რიგში უნდა ავღნიშნო,რომ კორეული დამწერლობის სისტემა, კორეული ანბანი "ჰანგული" ( 한글 ), არის მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე ახალგაზრდა. მაინც რამდენად ახალგაზრდაა ის ? იგი 1446 წელს შეიქმნეა და   დაახლოებით 500 წლის გახლავთ, ხოლო ფონეტიკური(ბგერითი)   ანბანი თარიღდება 3000 წლით (ძვ.წ 1050წ) .